Το κόλπο με την εισαγωγή των ασθενών σε άσχετες κλινικές που έχουν άδεια κρεβάτια, όχι όμως και το απαραίτητο προσωπικό
Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Οταν η «αποσυμφόρηση των νοσοκομείων γίνεται πρώτη προτεραιότητα», για να θυμηθούμε λίγη από την προεκλογική υποσχεσιολογία, για την κυβέρνηση τα πράγματα είναι απλά: ονομάζουμε τα ράντσα «επικουρικές κλίνες» και... λύνουμε το πρόβλημα.
Σχεδόν δυόμισι χρόνια μετά την εφαρμογή του νέου συστήματος εφημεριών, τα ράντσα, ή αλλιώς οι «επικουρικές κλίνες», εξακολουθούν να υπάρχουν σε μεγάλα νοσοκομεία, όπως το Γενικό Κρατικό Αθηνών και ο «Ευαγγελισμός». Ετσι, ο στόχος του νέου συστήματος εφημεριών που, όπως δήλωναν από το υπουργείο Υγείας, ήταν να μειωθούν και σταδιακά να καταργηθούν μια για πάντα τα περιβόητα ράντζα δεν επιτεύχθηκε.
Κίνδυνος λοιμώξεωνΕπικουρικές κλίνες σημαίνει ότι, αντί να μπαίνουν οι ασθενείς σε ράντσα στους διαδρόμους των νοσοκομείων (κάτι που καταστρέφει και την επικοινωνιακή εικόνα του υπουργείου Υγείας), μεταφέρονται σε κλινικές που έχουν άδεια κρεβάτια. Οι διοικήσεις πολλών μεγάλων νοσοκομείων της Αθήνας εφαρμόζουν τη μέθοδο της εσωτερικής μεταφοράς ασθενών, που στη γλώσσα των γιατρών ονομάζεται διασπορά, και τελικά ο ασθενής φιλοξενείται σε όποιο τμήμα διαθέτει άδεια κρεβάτια και ανεξάρτητα από το τμήμα στο οποίο έχει εισαχθεί ή παρακολουθείται. **Η απάντηση των αρμοδίων του υπουργείου φαίνεται λογική: «Και πού είναι το κακό σε όλο αυτό; Πρόκειται απλώς για καλύτερο χειρισμό των περιστατικών και επομένως για καλύτερη εξυπηρέτηση των ασθενών».Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι ασθενείς τοποθετούνται σε κλινικές που βρίσκονται μακριά από το τμήμα στο οποίο έπρεπε να εισαχθούν, με αποτέλεσμα οι εξειδικευμένοι γιατροί και οι νοσηλευτές να βρίσκονται κι αυτοί μακριά από περιστατικά που μπορεί να χρειαστούν επείγουσα παρέμβαση. **Επίσης, σε κάποιες κλινικές με πιο ελαφρά περιστατικά, για παράδειγμα σε μια οφθαλμολογική κλινική, εφημερεύει μόνο μία νοσηλεύτρια για 38-40 κλίνες. Αν σε αυτά προστεθούν 10 βαριά παθολογικά περιστατικά την ημέρα της εφημερίας, η νοσηλεύτρια θα εξακολουθήσει να είναι μία. Ασθενείς με σοβαρά παθολογικά ή αιματολογικά προβλήματα βρίσκονται στα κρεβάτια της οφθαλμολογικής ή της γυναικολογικής κλινικής, κάτι που μπορεί να έχει επικίνδυνες συνέπειες. Με τη μέθοδο των επικουρικών κλινών και της εσωτερικής μετακίνησης, πολλοί ασθενείς με λοιμώξεις καταλήγουν να νοσηλεύονται δίπλα σε χειρουργημένους ασθενείς με κίνδυνο να τους μεταδώσουν μικρόβια και να δημιουργήσουν ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.
Στο Γενικό ΚρατικόΗ Ελευθερία Σιαμέτη, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στο Γενικό Κρατικό Αθηνών, λέει ότι σε κάθε γενική εφημερία 30-40 ασθενείς διασκορπίζονται σε διάφορες κλινικές του νοσοκομείου που έχουν άδεια κρεβάτια. Συνήθως μεταφέρονται στην οφθαλμολογική ή στη γυναικολογική κλινική. Αλλα τμήματα που δέχονται επικουρικές κλίνες είναι η γναθοχειρουργική, η πλαστική χειρουργική, η αγγειοχειρουργική και η ωτορινολαρυγγολογική.**Εξω από την ψυχιατρική κλινική του Γενικού Κρατικού, τα ράντσα φτάνουν μερικές φορές μέχρι το διάδρομο. Στην τελευταία εφημερία ήταν 14, αλλά, όπως λένε οι εργαζόμενοι, ο συνηθισμένος αριθμός των ράντζων είναι από 15 και πάνω. Η ψυχιατρική κλινική είναι η μοναδική που έχει φανερά ράντσα κι αυτό γιατί οι συγκεκριμένοι ασθενείς, λόγω της ιδιαιτερότητας των ψυχιατρικών νοσημάτων, δεν μπορούν να μεταφερθούν σε άλλα τμήματα. **Σε κάθε εφημερία συντάσσεται ένα «πλάνο φιλοξενίας εφημερίας», όπως το ονομάζει η διοίκηση, στο οποίο καθορίζεται σε ποιο τμήμα θα μεταφερθεί κάθε ασθενής. Στο πλάνο φαίνεται ότι στην Οφθαλμολογική μεταφέρονται αιματολογικά και ορθοπεδικά περιστατικά, στην πλαστική χειρουργική ουρολογικά, ορθοπεδικά και καρδιολογικά, στη γναθοχειρουργική ρευματολογικά και γαστρεντερικά. **Παρόμοια εικόνα παρουσιάζει και το δεύτερο μεγαλύτερο νοσοκομείο της Αθήνας. Στον «Ευαγγελισμό», όπως λέει ο γιατρός Ηλ. Σιώρας, μέλος της διοίκησης του νοσοκομείου και μέχρι πρότινος πρόεδρος του σωματείου, «οι ασθενείς που μετακινούνται περισσότερο είναι αυτοί που εισάγονται στις παθολογικές και στις χειρουργικές κλινικές».Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η νευροχειρουργική κλινική που συνήθως δέχεται σοβαρά περιστατικά. Κάποιες φορές αρχίζει τη γενική εφημερία, χωρίς να υπάρχει κανένα διαθέσιμο κρεβάτι. Στη συνέχεια πραγματοποιεί περίπου 5-10 εισαγωγές και αναγκαστικά μοιράζει κάποιους ασθενείς σε άλλα τμήματα.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 17/06/2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου